بسم الله الرحمن الرحیم
روزهایی که میگذرند روز های عجیبی هستند غریبی و دلتنگی تمامی ندارد دست خداوند تبارک و تعالی باید فضل کند تا ماهم قدری بیاساییم . دیگران را می بینم که چگونه بدون توجه به مسائل اطرافشان خیلی سهل انگارانه از کنار مواردی میگذرند که نمی توان بر انها چشم پوشید . جمهوری اسلامی ایران را مصداق عینی حکومتی عدالت و حق محور در نظر داشتیم چرا امروزه هنگامی که به اکثر بخش های ان می نگریم همان هایی را می بینیم که نباید ببینیم ناعدالتی بزرگترین مشکل ماست اگر عدالت بود ازادی هم بود اگر عدالت بود مدیر کشور به خود اجازه ی چپاول نمی داد اگر عدالت بود یک امام جمعه ی استان به خود این حق را نمی داد که حلال خدا را حرام کنده و حرام خدا را حلال کند و به بورس می نگریم قمار را میبینیم به بانک می نگریم ربا را میبینیم به دادگاه ها نگاه میکنیم ظلم را می بینیم و .......
حالا چیست راه حل این همه مشکلات ؟
بنشینیم دست روی دست بگذاریم وکاری از پیش نبریم و بگوییم از ما که کاری ساخته نیست یا سلاح بدست بگیریم و برویم بگیریم و ببندیم و نابود کنیم. هیچ کدام را ه چاره نیست تنها راه چاره ی ما و تنها التر ناتیو حال حاضر ما اصلاحات است اصلاحاتی بر مبنای حق . آن است که بر پایه ی تعالیم شریعت مبین اسلام اصلاحاتی انجام دهیم برگرفته از قران و سنت اینگونه است که می توان جامعه ای سالم داشت
نبود باران به خاطر بی حجابی نیست نبود باران به خاطر فطرت هایی است که خاموش شده اند به خاطر نفس هایی است که دم از اسلام میزنند اما ذره ای از ان را نه قبول دارند و نه اجرا می کنند . امیدوارم که ما ملت ایران به سنت املا و استدراج الهی گرفتار نشویم و روز به روز بر توفیقات ما زیر سایه ی امام عصر (عج) بیافزید .
